Αρκούν δυο κόκκινα μάτια να εξηγήσουν το "Παιχνίδι των Λυγμών" ?

Ίσως ανήκετε σε αυτούς που ακόμα περιμένετε μια κάρτα από το αγαπημένο σας πρόσωπο για την ημέρα του Αγίου Βαλεντίνου. Ή σε εκείνους που βιώνετε έναν χωρισμό, την επαγγελματική απόρριψη, ή απλά είχατε μια πραγματικά κακή ημέρα.

Είναι φορές που ένα γερό κλάμα μπορεί να μας λυτρώσει. Τι μπορεί, όμως, να προδώσει αυτό το "Παιχνίδι των Λυγμών" ?

Ο καθηγητής του τμήματος Νευροεπιστημών του Πανεπιστημίου της Virginia Jeremy Tuttle, μας εξηγεί :

"Όταν χρησμοποιούμε τα μάτια μας για να δούμε κι όχι για να κλάψουμε, τα αιμοφόρα αγγεία, ο ρόλος των οποίων είναι να μεταφέρουν οξυγόνο και θρεπτικά συστατικά στους ιστούς, βριίσκονται σε συστολή, με αποτέλεσμα να είναι σχεδόν αόρατα.

Ωστόσο, όταν κλαίμε, οι δακρυικοί αδένες που βρίσκονται στην περιοχή των ματιών μας, αρχίζουν και εκκρίνουν δάκρυα. Ο ρόλος αυτών των αδένων, υπό φυσιολογικές συνθήκες, έγκειται στο να διατηρεί τους οφθαλμούς ενυδατωμένους.

Ακριβώς τότε, τα αιμοφόρα αγγεία των δακρυικών αδένων, διαστέλλονται με σκοπό να τροφοδοτήσουν επαρκώς τους αδένες αυτούς, που βρίσκονται σε κατάσταση υπερλειτουργίας. Η διαστολή αυτή των αγγείων αρκεί για να τα κάνει ορατά δια γυμνού οφθαλμού".

“Όταν κλαίμε, το υγρό που περιέχουν τα δάκρυα, θα πρέπει να προέλθει από κάπου : η πηγή του είναι το αίμα που τροφοδοτεί τους δακρυικούς αδένες. Γι' αυτό το λόγο, στο κλάμα, τα αιμοφόρα αγγεία των δακρυικών αδένων, θα πρέπει να διασταλούν κατά τρόπο ώστε να προμηθεύσουν τους αδένες με την απαραίτητη ποσότητα υγρών", καταλήγει ο Tuttle. "Τότε είναι που τα μάτια μας δείχνουν κατακόκκινα"..

Καιρός λοιπόν να καταλάβουμε ότι όταν ένα αγαπημένο πρόσωπο μας πληγώνει, το ποτάμι των δακρύων μας αντανακλάται στο κόκκινο των ματιών μας...Ποιος όμως είναι έτοιμος να χτίσει τη δική του γέφυρα για να περάσει απέναντι ?

Πηγή : The Irish Times